Sakak

Over SAKAK

De Business Club SAKAK werd in Oktober 2007 officieel opgericht in Naarden, maar reeds in 2002 namen drie, nabij Naarden wonende, Kakkers het initiatief om de kickbokssport bij van Hellemond sport te gaan beoefenen.

Op de vrijdagavonden lieten de oer-sakakkers Harm (Thunderfist), Willem (Molletje) en Gijs (Nurajev) zich in elkaar slaan. Een kleine twee jaar en vele blessures later werd besloten om de club te ontbinden, doch met het doel de club als dan weder op te richten, hetgeen in 2007 is geschied.

De Sakak werd dus al in 2002 opgericht, in 2004 kortstondig ontbonden, en op 5 Oktober 2007 heropgericht. Een lid van de Sakak archief commissie vond een brief uit 2007 gericht aan Pascale van Hellemond, eigenaresse van de Sportschool van Hellemond Sport Naarden.

Waarde Vrouw Hellemond,

Ter Uwe inlichting diene, dat op initiatief van mij en een tweetal vrinden in 2002 een kickboksclub werd opgericht en de naam Sakak werd aangenomen. In 2004 werd besloten om de club te ontbinden om enige ongewenschte leden kwyt te raken, doch met het doel de club als dan weder op te richten, hetgeen vorige week geschiedde.

Gaarne zouden wij gebruik willen maken van Uw faciliteiten om de sport te kunnen beoefenen en we hoopen van harte dat uw Sportschool als honk mag dienen alwaar dan den oude clubgeest van de Sakak weer nieuw leven ingeblazen kan worden.

Ik vertrouw op een positief antwoord en verblyf inmiddels met vriendelyke groet

Gijs Tulleken

Het toeval wilde dat Pascale van Hellemond net ten huwelijk was gevraagd door Freek Ezechiels, wellicht de meest talentvolle kickbokser van zijn generatie, maar zeker de meest geschikte voor het begrijpen uitdragen van de Sakak filosofie. Freek wilde graag wat op de sportschool gaan doen en op dinsdag 9 uur werd een buikdansles uit het rooster geschapt en een kickboksles voor de Sakakkers ingepland. Op 9 Oktober 2007, stonden Harm, Willem, Ard, Wachter, Alain en Gijs officieel voor het eerst als Sakakkers in de sportschool.

Jongens waren we, maar aardige jongens. Al zeg ik ’t zelf. We zijn nu veel wijzer. Wat hebben we al niet willen opknappen. We zouden hun wel eens laten zien hoe het moest. We, dat waren wij, met z’n zessen. Alle andere menschen waren “ze”. “Ze” die niets snapten en niets zagen. Op enkele “goeie kerels” na werd iedereen door ons veracht. Heel stilletjes zeg ik daar nu bij: 'En niet ten onrechte', maar dat mag niemand horen. Maar toen waren we in de dagen onzer dwaasheid. De uitverkorenen. Verstandig zijn we nu en we kijken mekaar aan en glimlachen.

Nette goede kerels die zo nodig moesten kickboksen, hoon viel ons ten deel, maar langzaam aan werd ons clubje steeds groter en steeds meer “goeie kerels” sloten zich bij de Sakak aan en het klein clubje werd steeds groter. Het werd al heel snel duidelijk dat alleen de dinsdag niet volstond omdat een Sakakker immers regelmatig op dinsdag avond in Singapore, Londen, Parijs of op kantoor moest zijn. Een week niet gekickbokst is een week niet geleefd en daarom werd er al na een maand of drie een tweede buikdansles uit het Hellemond rooster geschrapt om plaats te maken voor een tweede Sakak training.

Het aantal naysayers nam steeds verder af en steeds meer kakkers namen, in eerste instantie met angst en beven, de bokshandschoenen op. Dankzij de Sakak werd het kickboksen voor kakkers bon ton. Niet alleen in het Gooi, maar ook ver daar buiten. Steeds meer welopgevoede en beschaafde mensen werden voor de sport gewonnen en in dat opzicht heeft de Sakak een belangrijke rol gespeeld in het veredelen van de elegante kickbokssport, met misschien wel als hoogtepunt het Überkakker kickboksfestijn van 2013 in Amstelveen alwaar de twee deelnemende Sakakkers, Jeff en Joost, triomfantelijk zijn geweest. Dit feest ging gepaard met de onthulling van het onderste gedeelte van het Sakak tenue, ook een hoogtepunt.

Ook de trainingen met André Manneart, Ernesto Hoost, Peter Aerts, Remy Bonjasky, Red “The Spartan” Cairo, Sem Schilt, de BBQ’s, de poker toernooien en het in de toekomst te ontvangen predicaat “koninklijk” mogen niet onvermeld blijven als hoogtepunten, maar het hoogste hoogtepunt is wellicht de oprichting van de Sakak jr in 2013.

Onder leiding van sergeant Vito Vitorrio en Donald Berner wordt het Sakak nageslacht de beginselen van de kickbokssport bijgebracht en daarmee de toekomst van de Sakak gewaarborgd. Het belang van het verversen van de Sakak generaties mag niet onderschat worden, want hoewel wij inmiddels onoverwinnelijk zijn, komt voor iedereen uiteindelijk een eind aan al dit moois. Dankzij de oprichting van de Sakak jr. zal de Sakak nu voor altijd blijven bestaan.

Begin 2014 staat de teller van het aantal Sakakkers op 60 en heel veel potentiele Sakakkers staan stiekem te hopen op een uitnodiging. In 2017 staat de teller vermoedelijk op 100+ , huren we een charter om met alle Sakakkers, jong en oud, naar de bakermat van de het kickboksen te vliegen om daar in Thailand een week te trainen en kickbokswedstrijden te gaan bekijken.

Sakak Forever, Forever Sakak. Eens een Sakakker, altijd een Sakakker…

Gijs